Parnasçılık19. yüzyılda Fransa’da ortaya çıkan ve “sanat sanat içindir” görüşünü benimseyen edebiyat akımıdır. Bu hareket 1860 yılında ilk sayısında yayımlandı. Çağdaş Parnassos (Çağdaş Parnas) adlı derginin etrafında toplanan şairler tarafından oluşturulmuştur.
Parnasizm, Romantizm akımına tepki olarak ortaya çıkmıştır. Romantizm duygusallığı ve öznelliği ön plana çıkaran bir akımdır. Parnasizm ise bu anlayışa karşı çıkmış ve şiirin dış dünyayı objektif bir ifadeyle yansıtması gerektiğini savunmuştur.
Parnasizm hareketinin temel özellikleri şunlardır:
Sanat sanat içindir: Parnasizm, şiirin bir araç değil, başlı başına bir amaç olduğunu savunur. Şiirin amacı okuyucuyu harekete geçirmek ya da eğitmek değildir. Şiir güzellik ve estetik için yazılmalıdır.
Dış dünyayı objektif bir bakış açısıyla açıklamak: Parnasizm, şiirin dış dünyayı nesnel bir bakış açısıyla anlatması gerektiğini savunur. Şair kendi duygu ve düşüncelerini şiire yansıtmamalı, dış dünyayı olduğu gibi anlatmalıdır.
Şekil ve teknik: Parnasizm şiirde biçim ve tekniğin önemini vurgular. Şair, şiirin şekil ve tekniğine dikkat etmeli, şiir dilini ustalıkla kullanmalıdır.
Parnasizm hareketinin temsilcileri şunları içerir:
Théophile Gautier Charles Baudelaire Leconte de Lisle Sully Prudhomme José-Maria de Heredia Paul Verlaine Stéphane Mallarmé
Parnasizm hareketinin şiir üzerinde önemli bir etkisi oldu. Bu akım şiirin biçim ve tekniğinin önemini vurgulamış ve şiirde nesnel bir anlatım tarzının gelişmesine katkıda bulunmuştur.
Parnasizm akımının şiirdeki etkileri şu şekilde özetlenebilir:
şiirde Ölçü, kafiye ve aliterasyon daha önemli hale geldi. şiirde objektif bir ifade tarzı benimsenmiştir. şiirde gerçekçilik Akımın etkisi arttı. şiirde Sanat sanat içindir görüşü benimsendi.
Parnasizm akımının şiir üzerindeki etkileri daha sonraki dönemlerde ortaya çıkan edebiyat akımlarında da görülmüştür. Örneğin, Sembolizm Parnasizm hareketinin etkisi altında şiirde hareket. görseller ve semboller kullanımını artırdı.
Parnasizm akımı Türk edebiyatında da etkili olmuştur. Bu hareketin temsilcileri arasında şunlar yer almaktadır: Abdülhak Hamit Tarhan Tevfik Fikret Yahya Kemal Beyatlı
Parnasizm akımı, Türk edebiyatında şiirde nesnelliğin benimsenmesine ve sanat sanat içindir anlayışının benimsenmesine katkıda bulunmuştur.
Parnasizm, 19. yüzyılda ortaya çıkan ve 20. yüzyılın başlarına kadar etkili olan bir edebiyat akımıdır. Bu akımın şiir üzerinde önemli etkileri olmuş ve etkileri daha sonraki dönemlerde ortaya çıkan edebi akımlarda da görülmüştür.
Bir yanıt bırakın