Dünyanın son yüz yılını büyük ölçüde etkileyen ve dönüştüren sinema, yedinci sanat olarak tartışmalar yaratıyor, görsel ve işitsel unsurları bir araya getirmekten oluşuyor. Sinematografi, bugün sinemayı oluşturan tüm parçaların belirli bir sırayla bir araya gelmesini sağlayan formu ifade eder. Bu makalede sizin için “Sinematografi ne anlama geliyor? Sinematografik öğeler nelerdir?“Her şeyden önce, sinematografinin tanımını ele alalım.
Sinematografinin tanımı
Sinemanın teknik unsurlarının belirli bir planda uygulanması, sinematografinin ne anlama geldiği sorusunun en basit cevabıdır.
Sinematografi, Yunanca hareket anlamına gelen “kine” ve yazma kelimelerinin bir kombinasyonundan oluşur. Sinematografi temel olarak teknik olarak ifade edilir, kamera ve ışık sisteminin görüntü oluştururken belirli koşullara göre seçildiği ve birlikte birleştirildiği ifade edilir. Teknik açıdan fotoğrafçılığın temelini oluşturan sinematografi, sinemanın gelişimi ile çok sayıda yeni formla renklendirilmiştir. Bu nedenle sinematografi daha geniş bir alana yayılmıştır. Zamanla, makyaj, görsel efektler ve kurgu yöntemleri gibi düzinelerce farklı yenilik sinematografiyi teknik olarak kapsamlı hale getirdi.
Sinematografi tarihi
Eadweard Muybridge
Sinematografinin temel olarak 19. yüzyılın başında geliştirilen ışığa duyarlı maddeler öyküsü olan bir geçmişi vardır. 1972’de bu çalışmalar, Stanford Üniversitesi’nin kurucusu Leland Stanford’un bir iddiada Eadweard Muybridge için bir iddiada bulunduğu bir fotoğraf çekimi sayesinde bir mobil görüntü ortaya koydu. Bunun üzerine Muybridge, atın koşusunu koşu yoluna yerleştirilmiş 12 kamera ile fotoğrafladı. Söz konusu bir atın dört bacağının aynı anda havada durabileceği kanıtlanmıştır. Buna ek olarak, yan yana sıralandıklarında ve atın koşusunu döktüklerinde bir hareket oluşturan bu çekimler “hareketli görüntü” fikrini ortaya çıkardı. Daha sonra, Louis ve Augustus Lumiere Brothers ilk ölen kamera sistemini icat ettiler.
Sinematografiyi oluşturan temel unsurlar
Çekim planları, kurgu, aydınlatma ve sanat yönetimi gibi unsurlar sinematografinin ne anlama geldiğine eşdeğerdir.
Sinematografi, kamera seçimi ve ışık seçimine ek olarak, filmi oluşturan tüm unsurları belirli bölümlere böldü. Sinema yapımının yaratılmasında, filmin kurgu yönteminden cazibe planlarına kadar tüm faktörler belirli bir sistemde ele alınmaktadır. Buna göre, sinematografik öğeleri bu faktörlerle inceleyebiliriz.
Sinematografik yapıda tartışabileceğimiz temel öğeleri aşağıdaki gibi listeleyebiliriz:
Plan yönetimi yönetimi
Yukarıda belirtilen öğelerin her biri sinematografik yapının oluşturulmasında büyük önem taşımaktadır. Bu öğeler belirli formlara ve çalışma bölümlerine ayrılır. Bu şekilde, mevcut dramatik yapıya ulaşmak için bir sinematografik film mümkündür. Bu öğeleri daha iyi tanımak için her birini altyazılarıyla tartışacağız.
Çekim planları
Çekim planı
Temel olarak, bir dereceye kadar resim sanatı tarafından geliştirilen görsel kompozisyon ve çerçeve yaratma sistemi, fotoğraf ve sinemada önemli bir yere sahiptir. Hikayenin sinemada işlenmesi için ana konulardan biri, çerçevede görülen ve çerçevede görülmeyen şeydir. Ek olarak, çerçevedeki hareketler ve yönelimler de çok önemlidir. Çekim planları bu kompozisyonların oluşturulması için klişeler sunuyor.
Kameranın ve çekilen nesnenin konumlandırılması insan vücuduna göre şekillendirilir. Çekimde verilecek mesaj, hikaye ve dramatik yapı, çekim planları oluşturan en önemli dönemleri sunar. Bu yönde, en doğru çerçeveleme tercih edilir ve kameranın yeri ayarlanır. Çekim planları aşağıdaki gibi listelenebilir:
Uzak plan
Sahnenin derinlik portresini sunan bu yöntemde, mümkün olan en uzak noktadan belirli bir nesne çizilir. Bu, özellikle boşlukların tanınması için geçerli bir yöntemdir. Genellikle ilk sahnelerde boşlukların tanıtımı için kullanılır.
Genel plan
Genel plan sahnede geniş bir alan sergilemek için kullanılır. Bir ortamdaki tüm nesnelerin aynı değere sahip olduğu sahnelerde, genel plan kullanımı yaygındır. Uzak plana benzer özelliklere sahiptir.
Çocuk planı
Filmdeki nesnenin veya karakterin tam bir yükseklik olarak görüldüğü plandır. Bu planda, kostüm bütünlüğü, alan ve karakter arasındaki eylemin etkili bir şekilde anlaşılmasını sağlar. Temel olarak, ayak boşluğu ve kafa boşluğuna dikkat edilir. Ayrıca, boşluk eyleme göre yerleştirilebilir.
Plan diyor
Kovboy filmlerinde, dikkate alındığı tespit edilen bu yönteme Amerikan Planı denir.
Kabarcık planı
Orta plan olarak da bilinen bel planı, başka bir karakteri tanımak için kullanılan bir yöntemdir. Çift diyalog sahnelerinde sık sık kullanılabilir.
Göğüs planı
Göğüs planı çok fazla kullanılmayan yöntemlerden biridir, ancak karakter için daha odaklanmış bir görünüm verir.
Omuz planı
Çerçeve de dahil olmak üzere omuzların yakın bir yöntemidir. Dramatik olarak karakteri daha etkili hale getiren yöntemlerden biridir.
Baş plan
Yakın ve yakın plan olarak da adlandırılan bu yöntem, karakterin tamamen yüz ifadeleri ve ifadeleri olan mesajlar verdiği durumlarda kullanılır.
Detay
Extreme yakın ve çok yakın bir plan olarak da ifade ediliyor. Bu yöntem parçalanmış nesne ekranı için kullanılır. Örneğin, değerli bir halkaya veya kırık bir burun kemiği için buruna bağlandığı parmağın üzerindeki yakınlaştırma ile elde edilebilir.
Kurgu yöntemleri
Kurgu
Film yapılarına göre değişen kurgu yöntemleri, farklı cazibe yöntemleri ve film yapıları ve filmin çeşitli biçimlerini formları sıralamak için önemli bir şekilde. Bu formlar kullanılan teknoloji açısından ikiye ayrılmıştır, bu yöntemler aşağıdaki gibi listelenebilir:
Doğrusal Boğaz: Doğrusal kurgu olarak da adlandırılan doğrusal kurgu, genellikle analog sistem tarafından çekilen görüntülerin başlangıçtan sonra belirli bir sırada düzenlenerek uygulanır. Bu yöntemde, kurguya daha sonra müdahale etmek çok zordur.Doğrusal olmayan Kuru: Doğrusal olmayan kurgu genellikle dijital çekim yoluyla kurgu operasyonlarını içerir. Bu yöntemde, kurguda her türlü değişiklik sağlanabilir. Eisenstein’ın kurgu yöntemleri
Yukarıda tartıştığımız iki yöntemin kendi benzersiz dinamikleri var. Kurgunun dramatik yapı üzerindeki etkisi yoluyla farklı kurgu yöntemleri de vardır. Bu alanda önemli çalışmalar yapan Rus yöneticisi Sergei Eisenstein, kurgu yöntemlerini kendi disiplinine göre beş farklı gruba ayırıyor:
Metrik Kurgu (Ölçme Kurgu) Tonal Kurgu (Titlemal Kurgu) Ritmik Kurgu (Diesth Kurgu) Overtonal Fiction (Usta Kurgu) Entelektüel kurgu kurgu türleri
Geleneksel hale gelen bazı kurgu yöntemleri vardır. Kurgu temelde “girdi – geliştirme – düğüm – çözüm .. kurgu yöntemlerinin hikayenin anlatı stiline ve tercihine göre farklı kullanım fırsatları vardır. Sık kullanılan kurgu yöntemlerini aşağıdaki gibi listeleyebiliriz:
Düz kurgusal kurgusal kurgusal kurgu
Aydınlatma
Aydınlatma
Işık, fotoğrafçılık ve geleneksel tabloda olduğu gibi sinemada baskın faktörlerden biridir. Görüntüyü yansıtan en temel ihtiyacı karşılayan ışık, kullanılan farklı yöntemlerle üretilir ve filmin sinematografik yapısını büyük ölçüde yaratır.
Ekrandaki nesneleri yansıtmak için ayrıntılı ışık gereklidir. Doldurma ve arka plan ışıkları, özellikle ana ışık kaynağı gibi destekleyici öğelerle etkili aydınlatma sağlamak mümkündür. Aydınlatma için kullanılan kaynaklar aşağıdaki gibi listelenebilir:
Anahtar Işık/Anahtar Işık: Ana ışık kaynağı olarak kullanılan bu kaynak, en yüksek Celvin değerine sahiptir. Anahtar ışık, nesnenin belirli noktalarında koyu gölgeleri bırakır.Doldur Işık: Anahtar ışığının kullanımında meydana gelen gölgeler, ışık doldurarak dengelenir. Bu ışık kaynağı sayesinde nesnelerin etrafındaki gölgelerin yumuşatılması ve görüntüdeki kontrastı dengelemesi mümkündür.Geri Işık/Geri Işık: Nesnenin 45 derecelik bir açıda kullanılan bu ışık, nesneyi dekordan ayırt etmek ve yukarıdan aşağıya konumlandırmak için kullanılır.Fon Işığı: Nesnenin arkasındaki nesneyi veya arka plan perdesini aydınlatarak uygulanır. Arka plan ışığı, özellikle vurgulanan nesnelere yansır.
Sanat yönetimi
Sanat yönetimi
Sinematografinin en önemli kısımlarından biri, sahnedeki unsurların mükemmel bir şekilde yerleştirilmesidir. İnsan algılarına hitap etmek için yaratılan sinematografik ürünlerde estetik kaygı, sanat çalışmalarıyla kendini gösterir. Sanat Yönetiminde, makyajdan dekora birçok unsur dikkatlice üretilir ve sahneye yerleştirilir. Sinematografideki sanatsal çalışmaların eşdeğerini aşağıdaki öğelere göre sınıflandırabiliriz:
Dekor Tasarımı Edinme DesignsAç/Makyaj Tasarımı
Sinematografi, sinema eserlerinde görsel ve işitsel unsurların en etkileyici kullanımını sağlayan ana kuralları ve materyalleri sınıflandırarak sanatsal bir çalışma yaratmanın temel bileşenlerini sunar. Bu bileşenler, filme hazırlanırken ve yayınlandıktan sonra sınavlar için bir işaret olarak kullanılabilir.
Sinema severlerin bir film listesi: Ortaçağ filmleri
Bir yanıt bırakın