Brutalizm Nedir?
Brutalizm, 1950’lerden 1970’lere kadar popüler olan bir mimari harekettir. Bu hareket, yapıların inşasında kullanılan malzemelerin ve yapısal özelliklerin doğrudan açığa çıkarılmasına odaklanır. Brutalist yapılarda, beton, çelik ve cam gibi malzemeler genellikle ham halleriyle kullanılır ve sıva ve boya gibi kaplama malzemeleri bunlara uygulanmaz.
Brutalizm Teriminin Kökeni
Brutalizm terimi Fransızca “brut” kelimesinden gelir. Bu kelime “ham, çiğ, kaba” anlamına gelir. Brutalizm terimi ilk olarak 1950’lerde İngiliz mimar Reyner Banham tarafından kullanıldı. Banham, bu terimi betonun ham ve sert görünümünü vurgulayan bir mimari stili tanımlamak için kullandı.
Brutalizmin Temel İlkeleri
Brutalizmin temel prensipleri şunlardır:
Binanın inşasında kullanılan malzemelerin ve yapısal özelliklerinin doğrudan sunumu. Basit ve işlevsel tasarım. Kamusal alanların ve sosyal yaşamın teşviki.
Brutalizmin Tarihsel Gelişimi
Brutalizm, modern mimarinin bir devamı olarak ortaya çıktı. Modern mimari, 19. yüzyılın sonu ve 20. yüzyılın başında ortaya çıkan bir mimari harekettir. Modern mimari, yapıların işlevselliğini ve sadeliğini vurgulayan bir yaklaşımı benimsedi.
Brutalizm, işlevsellik ve sadeliğe yönelik bu vurguyu modern mimariden almıştır. Ancak, modern mimarinin aksine, brutalist yapılarda kullanılan malzemeler ve yapısal özellikler doğrudan ortaya çıkarılmıştır. Bu, brutalist yapıların modern mimariden daha sert ve haşin bir görünüme sahip olmasına neden olmuştur.
Brutalizm 1950’lerde popülerlik kazanmaya başladı. Bu dönemde birçok ülkede brutalist yapılar inşa edildi. Brutalizm özellikle sosyal konutlar, kamu binaları ve kültür merkezleri gibi yapılarda kullanıldı.
Brutalizm 1970’lerde popülerliğini kaybetmeye başladı. Bu dönemde, brutalist yapıların sert ve haşin görünümü bazı çevrelerce eleştirilmeye başlandı. Ancak, brutalist mimari bugün de ilgi görmeye devam ediyor.
Brutalizmin temsilcileri
Brutalizmin başlıca temsilcileri şunlardır:
Le Corbusier Marcel Breuer Oscar Niemeyer Louis Kahn Alison ve Peter Smithson Gordon Bunshaft Paul Rudolph Kenzo Tange
Brutalizm Örnekleri
Brutalizmin en bilinen örneklerinden bazıları şunlardır:
Le Corbusier’in Notre Dame du Haut Chapel’i (1955) Marcel Breuer’in Whitney Amerikan Sanat Müzesi (1966) Oscar Niemeyer’in Brasília Ulusal Kongre Binası (1960) Louis Kahn’ın Salk Biyolojik Araştırmalar Enstitüsü (1965) Alison ve Peter Smithson’ın Hunstanton Okulu (1954) Gordon Bunshaft’ın Lever House Binası (1952) Paul Rudolph’un Yale Üniversitesi Sanat ve Mimarlık Okulu (1963) Kenzo Tange’nin Tokyo Olimpiyat Stadyumu (1964)
Brutalizm Eleştirileri
Brutalizm bazı çevrelerce eleştirilmeye devam ediyor. Bu eleştirinin başlıca nedenleri şunlardır:
Brutalist yapılar sert ve haşin bir görünüme sahip olabilir. Brutalist yapılar yüksek bakım ve onarım maliyetlerine sahip olabilir. Brutalist yapılar çevresel olarak sürdürülebilir olmayabilir.
Brutalizmin Geleceği
Brutalizm günümüzde de ilgi görmeye devam ediyor. Ancak, brutalist mimarinin popülaritesi geçmişe göre daha düşük. Ancak, gelecekte brutalist mimarinin daha fazla ilgi göreceği düşünülüyor.
Bir yanıt bırakın