Manastır Nedir?
Manastır, din görevlilerinin ve dine bağlı insanların birlikte yaşadığı dini bir yapıdır. Hristiyanlık, Budizm ve Hinduizm’de önemli bir yere sahiptir. Genellikle şehirlerden ve medeniyetten uzak, ulaşılması zor bölgelere inşa edilirler.
Manastır Kelimesinin Kökeni
Manastır kelimesi, “monos” (tek, yalnız) ve “terion” (yer) kelimelerinden oluşan Yunanca “monastirion” kelimesinden gelir. Bu kelime “yalnız yaşayanların yeri” anlamına gelir.
Manastırların Tarihi
Manastırlar ilk olarak M.Ö. 3. yüzyılda Mısır’da ortaya çıktı. O dönemde Hristiyanlık yeni yeni yayılmaya başlamıştı ve Hristiyanlar baskıdan kaçmak için çöllere çekilerek manastır hayatı yaşamaya başladılar. Manastırlar ilk olarak yalnız bir yaşam tarzı benimseyen keşişler tarafından mesken tutuldu. Bu keşişler dünyevi işlerden uzaklaşıp zamanlarını yalnızlık ve sessizce ibadet ve tefekkürle geçirirlerdi. M.Ö. 4. yüzyılda yaşayan St. Anthony, manastırların yayılmasında büyük bir etkiye sahipti. St. Anthony, Mısır çöllerinde yalnız bir hayat yaşayarak manastırcılığın öncülerinden biri oldu. Manastırlar M.Ö. 4. yüzyıldan itibaren hızla yayıldı. Hristiyanlık Roma İmparatorluğu’nun resmi dini olduktan sonra, İmparatorluğun her yerinde manastırlar kurulmaya başlandı. Manastırlar, Orta Çağ’da Hristiyanlığın en önemli kurumlarından biri haline geldi. Manastırlarda dini eğitim veriliyor, el yazmaları kopyalanıyor, sanatsal ve kültürel faaliyetler yürütülüyordu. Manastırlar ayrıca fakirlere ve ihtiyaç sahiplerine yardım ediyordu.
Manastır Türleri
Manastırlar farklı şekillerde sınıflandırılabilir.
1. Cinsiyete göre: Manastırlar ikiye ayrılır: Erkeklerin yaşadığı erkek manastırları ve kadınların yaşadığı kadın manastırları.
2. Yaşam tarzına göre: Manastırlar iki kategoriye ayrılır: münzevi manastırlar ve topluluk manastırları. Münzevi manastırlarda rahipler yalnız yaşar ve dünyevi işlerden uzak dururlar. Topluluk manastırlarında rahipler birlikte yaşar ve birlikte dua eder ve meditasyon yaparlar.
3. Yönetim tarafından: Manastırlar ikiye ayrılır: Bir başrahip tarafından yönetilen başrahip manastırları ve bir piskopos tarafından yönetilen episkoposluk manastırları.
Manastırların Yapısı
Manastırlar genellikle şehirden ve medeniyetten uzakta, ulaşılması zor bölgelere inşa edilir. Bu, manastırlarda yaşayan keşişlerin dünyevi işlerden çekilip ibadetlerine daha iyi odaklanmalarını sağlar. Manastırlar genellikle bir kilise, bir kütüphane, bir yemekhane, bir yatakhane ve bir avludan oluşur. Kilise, manastırın en önemli yapısıdır. Manastırlarda yaşayan keşişler her gün kilisede dua ederler. Kütüphane, manastırlarda yaşayan keşişlerin bilgi edinmeleri için önemli bir yere sahiptir. Manastırlar genellikle dini metinler, el yazmaları ve tarihi belgeler içerir. Yemekhane, manastırlarda yaşayan keşişlerin yemek yemesi için ayrılmış bir alandır. Manastırlarda keşişler genellikle birlikte yemek yerler. Yatakhane, manastırlarda yaşayan keşişlerin uyuması için ayrılmış bir alandır. Manastırlarda keşişler genellikle tek kişilik odalarda kalırlar. Avluda genellikle kilise, kütüphane, bir yemekhane ve bir yatakhane gibi yapılar bulunur. Manastırlarda yaşayan keşişlerin bir araya gelip dinlenmeleri için avlu önemli bir alandır.
Manastırların Önemi
Manastırlar, Hıristiyanlığın ve diğer dinlerin yayılmasında önemli bir rol oynamıştır. Manastırlarda dini eğitim verilmiş, el yazmaları kopyalanmış ve sanatsal ve kültürel faaliyetler yürütülmüştür. Manastırlar ayrıca fakirlere ve ihtiyaç sahiplerine yardım etmiştir. Manastırlar
Bir yanıt bırakın